De laatste scholen en een Dutch party

Hallo allemaal!

De afgelopen weken heb ik niet zoveel van me laten horen, eigenlijk een beetje omdat er naar mijn idee hier niet zoveel meer gebeurd. Beetje onzin als ik het achteraf bekijk, we hebben nog 2 scholen bezocht en een Dutch party gegeven voor het Amref team, en natuurlijk alle voetbalwedstrijden gekeken, dus heb toch nog wel genoeg te vertellen.

De afgelopen 2 scholen waren wel erg interessant. De jongens bij de 4e school waren erg leuk, ze waren veel opener dan de andere jongens, wat voor mij al onwijs scheelde. Ik merk dat ik een beetje tegen de interviews opkeek omdat het zó onwijs moeilijk was wat uit de jongens de krijgen. Als ik ze iets vroeg bleef het stil. Soms ging het zo. Ik doe 1 oefening, een brainstorm, waarbij de jongens in een groepje alles wat ze ooit van iemand hebben gehoord over menstruatie op moeten schrijven. Schrijven werkt veel beter bij ze dan praten, dus hadden ze van alles opgeschreven. Daarna gingen we het bespreken, en dan vraag ik ze eerst op te lezen wat ze hebben geschreven, dat ging toen zo:
Ik: kan je voorlezen wat je hebt opgeschreven?
[stilte, jongen kijkt me niet aan]
Ik: wil je voorlezen wat je hebt opgeschreven?
[stilte, jongen kijkt me niet aan]
Ik: dan gaan we eerst door naar de volgende, dan kan je er nog even over nadenken en kan je hem zo voorlezen ok?
Jongen: ok
Nadat de andere jongen zijn punt heeft voorgelezen;
Ik: wil je het nu voorlezen?
[stilte]
Ik; dan lees ik ‘m voor, [lees stuk voor] kan je het uitleggen?
[stilte]
Ondertussen had hij dus wel iets opgeschreven, maar wilde hij het totaal niet uitleggen. Ook een belangrijke bevinding wel, de jongens zijn totaal niet gewend om over menstruatie te praten en worden er heel verlegen van, het is echt een meisjes ding. Maar vermoeiend zijn dat soort gesprekken wel. Maar gelukkig verschilde het wel per school, en waren de jongens op de laatste 2 scholen veel meer open. We doen dan oa een role play, waarbij 1 van de jongens een meisje speelt die een bloedvlek in haar kleren heeft vanwege haar menstruatie; zij bedenken dan zelf wat er gebeurd. Erg leuk om te zien bij de jongens. Sowieso is het erg leuk om op scholen te komen. Bij de derde school wisten we niet wat we meemaakten; toen Karin, Mariënne en ik de auto uitstapten en de kinderen begonnen te schreeuwen. Ook bij die school wilden de kinderen ons allemaal aanraken, waardoor er soms 30 kinderen om ons heen stonden, onze armen en haren pakten en wij met geen mogelijkheid meer door konden lopen. De chauffeur van Amref moest de kinderen wegjagen zodat wij de auto weer in konden.

Wat wel blijkt is dat, naast dat menstruatie best wel een taboe is om over te praten, geld om maandverband te kopen een groot probleem is voor veel families. Voor sommige families is het een keuze tussen eten en maandverband, en ik snap goed dat ze dan kiezen voor eten. Maar daardoor moeten de meiden oude stukken stof gebruiken, soms dingen die ze op straat vinden, waardoor ze infecties krijgen. Ook zorgt dat ervoor dat het regelmatig voorkomt dat meisjes doorlekken en ze worden uitgelachen door de jongens en jonge kinderen die geen idee hebben wat het is. Ik heb hier een link, dit gaat over een ander stuk in Kenia, maar lijkt erg op de situatie die hier in Kitui is, en het nog wat beter uitlegt
https://www.youtube.com/watch?v=1hn822TrKXo

Verder hebben we afgelopen vrijdag een ‘Dutch party’ gegeven. Om de AMREF staff wat meer over Nederland te laten zien en hun kennis te testen. We hebben een soort van ‘Ik hou van Holland’- quiz gemaakt. Ze werden in 2 teams verdeeld, die in 5 rondes allerlei vragen over Nederland moesten beantwoorden. Vragen over hoe ze in bepaalde situaties zouden reageren als ze een Nederlander zouden zijn (bijvoorbeeld dat Nederlanders altijd ver van tevoren plannen, in tegenstelling tot de Kenianen), vragen over hoe ze dachten dat typisch Nederlandse objecten zoals een kaasschaaf, appelboor en poffertjespan gebruikt worden, en een estafette met koekhappen, aardappellopen en spijkerpoepen. Van tevoren waren we een beetje bang dat ze het eten niet lekker zouden vinden. Behalve de stroopwafels die we ze hier af en toe geven, lusten ze namelijk niet veel Nederlandse producten. Kwarktaart vinden ze niet te eten, en drop al helemaal niet (dit hebben we ze voor de grap gegeven, omdat ze constant vragen om de stroopwafels. Hun gezicht te zien was hilarisch, ze vonden het echt vreselijk). En goed eten is in Kenia het belangrijkste ingredient voor een goed feestje. Maar met wat Keniaanse snacks erbij leek iedereen heel tevreden en vonden ze het allemaal heel erg leuk!

Ondertussen hebben we dus de laatste scholen bezocht, en ben ik nu druk bezig met alle interviews uit te typen. De tijd gaat ineens heel erg snel, we zijn hier nog maar 2 weken! Komende week hebben we nog wat interviews met district educational officers, de mensen die over het onderwijs in een bepaald district gaan. Vrijdag over 2 weken hebben we dan onze presentatie in Kitui, en de week erna in Nairobi op het hoofdkantoor van Amref. Wordt deze komende weken dus nog even hard doorwerken. Dat de tijd nu snel gaat voelt heel dubbel, ik ga de mensen hier missen en de gezellige dagen op kantoor, maar ik vind het ook wel genoeg geweest. Steeds de blanke te zijn maakt het moeilijk om echt te integreren, en daarom is 3 maanden precies goed denk ik. Daarbij heb ik heel veel zin samen met Timo te gaan reizen. Over 2,5 week vliegt hij naar Nairobi en vertrekken we naar Zanzibar (Tanzania), en gaan we daarna door Kenia reizen en wie weet de big five zien. Maar tot die tijd ga ik nog even hard werken aan de interviews en de presentatie volgende week.

Kwaheri!
Liefs, Marloes