Bali, paradise?!

heyhey!

Ook Bali hebben we weer overleefd, maar dat is niet gemakkelijk geweest zoals waarschijnlijk iedereen zal denken. Paradise? Echt niet. Wel als je in een 5sterren resort zit aan het strand, je 24h per dag room service hebt enz enz. Maargoed, daar betaal je ook wat voor. Wij gingen dus in de goedkoopste hotels zitten, voor ongeveer 100.000rp, dat is $15 dus maar 7,50 euro per nacht voor 2 personen hadden we onze eigen kamer, vaak nog een zwembad erbij en gratis ontbijt. Opzich prima, hotels zien er super uit, alleen de kamers wat minder. In de meeste kamers werkte de wc niet, wc papier kan je zeker vergeten, 2 straaltjes komen er uit de douche knop en bed bugs in bed (soort muggen die in bedden zitten, Denise zat letterlijk helemaal onder de beten).
Niet echt super dus.

Maar ik zal even bij het begin beginnen. Onze vlucht die we bijna hadden gemist. We moesten een uur van tevoren inchecken wat we niet wisten, we waren 5 min te laat. Alles was al uitgestorven. Toen als een gek door alle douanes, ik werd nog gecheckt op explosieven ofzo. Maar door nogal een autoritair mannetje. Toen die klaar was liep ik weg, wat blijkbaar 2 sec te vroeg was, dus riep die me terug, ik deed 2 stappen terug 'now you can go'.. vage mensen..

Toen aankomst in Bali, 45 dollar betalen om het land in te komen, en 45 om het land uit te komen, tsja, je hebt weinig keus. Ze doen letterlijk alles om geld van de toeristen te krijgen. Verder werden we welkom geheten met een bord 'death penalty for drugs', en buiten aangekomen werden we bestormd door mannetjes die ons wel naar de stad wouden brengen met de taxi. We waren gelukkig al gewaarschuwd dat je niet met hun mee moet gaan, maar met een betrouwbaar taxibedrijf, anders wordt je echt onwijs afgezet.

Eerste nacht gingen we naar Kuta, maar eigenlijk wordt het niet aangeraden om daarheen te gaan. Heel druk, onwijs veel mensen, lelijk strand en zo kan ik nog wel even doorgaan. We zijn hier dan ook min of meer gillend gek geworden, maar dan van alle Balinesen met hun 'shop'. Letterlijk overal waar je kijkt heb je van die kleine souvenirs shops, waarvan alle eigenaren buiten aan het wachten zijn op toeristen. Rustig winkelen is er niet bij; zodra ze je zien is het 'sarong madame?' of 'transport? taxi? room? cheap price for you my friend!' Letterlijk OVERAL. En als je door de winkel loopt wordt je door ze achtervolgd. Nouja, dat doe je dus ook niet. Als je dan wel echt iets wil kopen, is het onderhandelen geblazen. Ze beginnen met een belachelijk hoge prijs, vervolgens zeg jij een belachelijk lage en beginnen ze te lachen. Waardoor wij denken dat het misschien echt belachelijk is en toch hoger gaan zitten. Waardoor we dus een paar keer behoorlijk zijn afgezet. Maar we werden er wel steeds handiger in:)

Vanaf Kuta hebben we de eerste dag een scooter gehuurd en zijn we naar het zuiden rondgereden, Nusa Dua en Uluwatu. Naar alle mooie resort, net paleizen! Supermooi. Dat is dan wel net paradise. Op de weg telt het recht van de sterkste en snelste. Onvoorstelbaar hoe dat gaat! Onwijs veel scooters en auto's op de weg, en iedereen zoekt gewoon net dat ene lege plekje op de weg waardoor die net iets sneller kan. We hebben het wonder boven wonder zonder kleerscheuren er vanaf gebracht:)

De 2e dag zijn we naar Ubud geweest, dat is zeg maar de culturele hoofdstad van Bali. We zijn hier heerlijk naar een spa geweest voor een massage, even bijgekomen van de 1e dag:P 'S avonds zijn we naar een Balinese dans geweest. Deze dansen horen bij het hinduisme en gaat over een evenwicht tussen rust (bij teveel stagneert alles) en 'beweging' (bij teveel wordt het een chaos). Dit voeren ze uit met supermooie kostuums en heel veel mensen doen er aan mee. Er zit een heel verhaal achter wat wel lastig te begrijpen is, maar was wel interessant om het te zien. De meeste mensen zijn hindu hier, en dat is ook te merken. Elke ochtend en middag offeren ze de goden. Dat doen ze door een bakje van kokosbladeren voor hun huis te zetten, met bloemen erin, rijst, soms een koekje, en wierook. Ziet er wel een beetje vreemd uit.

De volgende dag zijn we naar Lovina, in het noorden, geweest. Een jongen reed ons daarheen. Hij leidde ons door de rijstvelden, echt supermooi! en vertelde ons wat meer over het leven in Bali. Hij hielp normaal zn ouders in de rijstvelden, en reed af en toe in de taxi. Hij was vroeger wel naar school geweest, waar hij geluk mee had. Er zijn heel veel kinderen die dat niet kunnen. Of alleen basisschool. Ook veel bedelende kinderen gezien, echt heel zielig. Je gaat dan wel nadenken hoe goed wij het eigenlijk hebben.
Aangekomen in Lovina stond er gelijk iemand die wel een kamer voor ons had, en toen we zeiden dat we misschien wouden duiken werd er gelijk een ander mannetje bijgehaald die dat wel kon regelen, natuurlijk kregen we weer korting erbij.

Daarna hebben we zelfs de koning van Bali ontmoet! Een man uit Nederland. En wat een man, niet te geloven! Hij was met een Balinese getrouwd en had 3 kinderen met haar, maar close contact hadden ze niet meer sinds hij had verteld gelijktijdig nog een andere vrouw te hebben gehad. Hij was met pensioen en woonde nu als koning in Bali 'omdat het klimaat zo heerlijk was' en hij er wel begraven wou worden 'de begrafenissen zijn hier zo mooi'. 1 Probleempje; er waren teveel straathonden en teveel Balinesen. Had ie misschien kunnen verwachten. Onbetrouwbaar volk was het, altijd op je geld uit, achterbaks..
Hij had 2 huizen, 1 met zn vrouw en kinderen, de andere ergens in de bergen met een 'bloedmooie Javaanse'. 'Als je hier niet vreemdgaat wordt je als impotent gezien'. Op gegeven moment zei die tegen mij 'wat zit jij me serieus aan te kijken!' Volgens mij zat ik inderdaad met open mond te luisteren, ongelooflijk dat dit soort mensen bestaan.

Volgende dag zijn we naar Mejangang island gegaan om te duiken! supervet:)
was wel even wat anders dan in australie. we zaten nu in een klein visserbootje, in plaats van een grote boot met alles erop en eraan. Heeft ook wel weer wat. Maar waren de 2 beste duiken tot nu toe, zo mooi! het koraal is gewoon onvoorstelbaar, alle kleuren van de regenboog, schilpadden gezien, allemaal tropische vissen. Er is daar een soort van muur van koraal die ineens naar beneden loopt, heel ver de diepte in.

'S avonds nog uitgeweest, wat behoorlijk anders is eigenlijk dan normaal. Vooral qua jongens dan. Op een of andere manier denken ze dat toeristen wel makkelijk te krijgen zijn ofzo. Een Balinese jongen zei 'ik hou van jou' (de enige woorden die die kende in nl) dus ik zeg voor de grap 'ik ook van jou'. Dat had ik beter niet kunnen doen, Daarna kon ie alleen nog maar vragen of we samen naar zijn huis konden. Toen vonden Denise en ik het wel tijd heel snel daar weg te gaan.

De volgende dag zijn we naar Amed, aan de oostkust gegaan. Met een hele aardige taxi chauffeur, tenminste, dat dachten we. In veel boekjes waarschuwen ze voor goedkope tours dat je vaak onderweg nog heel veel moet betalen. Nouja, dat klopte wel. We gingen naar de Besakih tempel, een hindu tempel waar net een grote ceremonie aan de gang was. Eerst moesten we entree betalen, toen een sarong (lange doek voor over je knieen) anders kom je niet naar binnen. Daarna dachten we eindelijk naar binnen te kunnen, bleek dat we een gids 'nodig hadden' die wist waar je wel en niet mocht komen. We hadden geen keus, zonder kwam je niet binnen. Maar boos dat we waren.

Uiteindelijk was het wel heel interessant om te zien hoe alles in zn werk ging, hoe alle mensen gekleed waren en waar ze nou eigenlijk in geloven. Aan het eind bracht onze gids ons naar de uitgang en 'of we nog een fooi hadden'. Ja, dat andere was allemaal voor de organisatie en de tempel, maar niet voor hem. We hebben keihard nee gezegd, we hadden het echt helemaal gehad. Toen bracht onze lieve taxichauffeur ons naar het duurste restaurant, waar we wel moesten eten, er was niks anders.
Uiteindelijk waren we dus behoorlijk afgezet en onwijs boos op iedereen. Zo stom, steeds probeer je mensen te vertrouwen, maar iedereen zet je gewoon af.

Toen wel in het mooiste hotel aangekomen, een kamer waar je normaal 50 euro per nacht voor betaalt, en wij maar 3:) hadden we nodig ook, we waren helemaal uitgeput en wel 12 uur geslapen. Andere mensen gaan naar Bali voor hun rust, maar wij niet hoor. Zoveel mogelijk proppen in 7 dagen, misschien niet heel handig geweest.
Vanaf hier hebben we nog een scooter gehuurd, en langs de kust gereden. Plek waar totaal geen toeristen komen, gaten in de wegen, kippen en straathonden overal, mensen in hutjes, vrouwen met de grootste manden op hun hoofd. En veel bedelende kinderen..
Wel goed om dat te zien, en ook supermooi langs de kust, onwijs helderblauw water en in het binnenland alle rijstvelden, alles onwijs groen, vulkanen met lava er omheen op de achtergrond..
Heel tegenstrijdig, het land is onwijs mooi, maar de mensen zijn zo arm, de regering is rijk en corrupt, en overal waar je kijkt ligt afval, geen prullenbak gezien.
Mensen zien toeristen als inkomst, en proberen daarom letterlijk alles om geld van ze te krijgen. En ze kennen geen nee, waardoor je zelf ook heel onbeleefd gaat reageren of ze gewoon negeert.

De laatste dag zijn we weer terug gegaan naar Kuta, waar we ons laatste geld hebben uitgegeven. Het shoppen hadden we eigenlijk snel gezien. Iedereen die schilderijen verkoopt zegt dat ze ze zelf hebben geschilderd, wat je natuurlijk gelooft. Vervolgens loop je 2 winkels verder en zie je precies hetzelfde schilderij liggen..

Gister zijn we dan weer aangekomen in Darwin. We waren blij dat we terug konden, maar het was zeker wel een leuke week. Al heb ik mezelf nooit zo vaak boosgemaakt in 1 week, en zijn we volgens mij nog nooit zo moe geweest, het is wel heel goed om te zien hoe andere mensen leven. Zonder alle luxe die wij hebben, met alleen maar een hutje en keihard werken om te overleven. Goed om te beseffen dat niet alles vanzelfsprekend is wat wij hebben.

We kwamen in het midden van de nacht aan in Darwin en hadden geen hostel geboekt, waardoor we dus maar besloten op het vliegveld op de keiharde grond te slapen, de banken waren bezet. Hoofd op de tas met kostbare spullen, dekentje over je heen en slapen maar, door de intercom heen. En heb nog geslapen ook, haha:)

Morgen vertrek ik dan alweer naar Alice Springs en dan naar Cairns waar we samen gaan fruitplukken, erg benieuwd hoe dat weer gaat worden..

liefs, Marloes